Blogi ...:::ToP BlOgI:::... Top 100 stron turystycznych .:: Nasze wycieczki - podróże małe i duże :) ::.: 2015-02-15 Jarogniewice - Kiełpin - Zielona Góra

Baner

poniedziałek, 30 marca 2015

2015-02-15 Jarogniewice - Kiełpin - Zielona Góra

W lutym niestety udało nam się zrobić jedną wycieczkę. Tym razem wybraliśmy się z Jarogniewice przez Kiełpin do Zielonej Góry. Trasa miła i przyjemna. Brakowało nam tylko do szczęścia zrobić jakiegoś grilla :)


Może na początek trochę o Jarogniewicach...

Jarogniewice (niem. Hartmannsdorf) nie mają zbyt bogatej pisanej historii. Dlatego niewiele o nich wiadomo. Stoi tu pochodzący z XVIII wieku kościół pod wezwaniem św. Antoniego i dzwonnica zbudowana z użyciem rudy darniowej. Jedną z ciekawostek jest to, że przez Jarogniewice przebiega żółty szlak Kolej Szprotawskiej.






To tyle o Jarogniewicach. Ruszamy na nasza wycieczkę. Na początek szukamy żółtego szlaku. Tym szlakiem chcieliśmy iść do Zielonej Góry, ale się nie udało. W pewnym momencie nie ma przejścia przez rzekę "Śląska Ochla". Musieliśmy znaleźć inną drogę :)









Na ambonie

Małyu odpoczynek na trasie

Śląska Ochla przy Kiełpinie

Zmieniając trasę idziemy przez Kiełpin...

Po raz pierwszy Kiełpin został wspomniany w XVI wieku, gdzie jego właścicielami około 1555 roku byli Ernst von Knobelsdorf z Ochli Górnej i Ludwig von Rothenburg z Ochli Środkowej. Rothenburgowie właścicielami dóbr kiełpińskich pozostawali zapewne długo, bowiem jeszcze w 1681 roku odnotowano ich przedstawiciela - Hansa. Własność ta należała już w 1723 roku do Christopha Georga von Unruha, a rodzina Unruhów była właścicielem tych dóbr do 1783 roku. Wówczas to Kiełpin nabył baron Rudolph Gotthard von Kottwitz.

Na terenie wsi około 1790 roku znajdowały się m. in. folwark, pałac, 2 młyny wodne i 54 gospodarstwa z 372 mieszkańcami.

We wsi znajduje się pałac z XVIII wieku, klasycystyczny. Pozostałości założenia dworskiego czworobocznego podwórza z zabudową gospodarczą i dworem, usytuowanym w jego południowej części, dostrzeżemy na północnym skraju Kiełpina.
Z inicjatywy właścicielki dóbr, wdowy Theodory Ernestiny von Unruh został wzniesiony na fundamentach starszego dworu w latach 1786-1787. W drugiej połowie XIX wieku doszło do remontu tego obiektu, prawdopodobnie z inicjatywy właściciela majątków w Otyniu i Zatoniu Rudolpha von Friedendthala. Państwowe Gospodarstwo Rolne w 1955 roku dokonało remontu elewacji, a w latach siedemdziesiątych, po zawaleniu się części konstrukcji dachu, przeprowadziło jego naprawę. Powiększono dach, a ryzalit pozbawiono naczółka, co bardzo uszczupliło barokowy wygląd dworu. Murowany dwór, zbudowany w kształcie litery „L” jest piętrową budowlą nakrytą wysokim dachem wielospadowym.
Wskutek dziewiętnastowiecznej przebudowy, pierwotny układ pomieszczeń jest nieczytelny. Nowy otwór wejściowy znajduje się z tyłu budynku, a w elewacjach powiększone otwory okienne, do których wstawiono nową stolarkę.




Z Kiełpina idziemy do Zielonej Góry na pętle MZK w Jędrzychowie. Stamtąd jedziemy autobusem :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz