2014-04-06 Łagów - Żółtym szlakiem Nordic Walking na "Górę Bukowiec 227 m n.p.m."

Kolejna słoneczna niedziela, po deszczowej sobocie :) 2014-04-06 wybraliśmy się do Łagowa. Udało się nam nawet namówić jeszcze dwie osoby...

RODZAJ TRASY: przyrodniczo–historyczna
STOPIEŃ TRUDNOŚCI: niezbyt wymagający
CZAS PRZEJŚCIA: 3 h

Łagów – miejsce o niezwykłym uroku i klimacie. Ta niewielka miejscowość położona jest w centralnej części województwa lubuskiego, tuż przy krajowej drodze numer 2, relacji Świecko – Warszawa. Łagów, ze względu na swe walory turystyczne i przyrodnicze, od dawna nazywany jest „Perłą Ziemi Lubuskiej”. To zaszczytne miano wciąż potwierdzane jest wrażeniami gości, którzy przybywają tutaj z różnych zakątków Polski i Europy. Łagów to również miejsce, gdzie artyści związani ze sztukami plastycznymi, filmem i muzyką, znajdują natchnienie i inspirację dla swojej twórczości.

Największą atrakcją Łagowa jest niewątpliwie jego malownicze położenie. Miejscowość usytuowana jest na przesmyku pomiędzy dwoma jeziorami – Łagowskim i Trześniowskim, które swoimi walorami przyciągają w sezonie letnim nie tylko amatorów pływania, ale i miłośników wędkowania, a także płetwonurków. Całość otoczona jest blisko 3,5 tys. ha lasów Łagowskiego Parku Krajobrazowego, wraz z wchodzącymi w jego skład rezerwatami przyrody. Obecność lasów i ich wysokie położenie, w stosunku do przylegających do nich terenów, wpływają na tutejszy klimat, który należy do najłagodniejszych w Polsce. Ponadto obecność mikroklimatu wpływa pozytywnie na ludzki organizm, co potwierdzają wyniki badań naukowych. Od 1974 roku Łagów zakwalifikowany jest jako miejscowość o potencjalnym charakterze uzdrowiskowym.

Łagów urzeka również swoimi zabytkami. W samym centrum znajduje się średniowieczny Zamek Joannitów, który jest jednocześnie wizytówką miejscowości. Budowla ta współcześnie została zamieniona na hotel, otwarty w ciągu dnia dla zwiedzających. Możliwe jest również wejście na 35 metrową wieżę zamkową, z której roztacza się przepiękny widok na Łagów i okolice. Tuż obok Zamku Joannitów znajduje się XVIII-wieczny Kościół św. Jana Chrzciciela, niewielki park oraz 50-letni amfiteatr. W cieniu wieży położone są przedwojenne kamieniczki oraz dwie bramy – Polska z XV wieku i XVI-wieczna Marchijska, które przez kilka wieków wyznaczały granice miejscowości. Sokola Góra, wzniesienie z dobrze zachowanymi śladami po wczesnośredniowiecznym grodzisku i pozostałościami starego cmentarza, stanowi kolejną atrakcję dla zwiedzających. Całości dopełnia zabytkowy wiadukt kolejowy z 1909 roku, o wysokości 25 metrów. Warto też wspomnieć o dwóch konstrukcjach, które dominują nad łagowskim krajobrazem – wieży radiowej i telewizyjnej, wysokich na 80 i 328 metrów.

Łagów ma do zaoferowania nie tylko atrakcje o charakterze turystycznym i historycznym, ale i kulturalnym. Co roku, pod koniec czerwca, odbywa się tutaj Lubuskie Lato Filmowe, najstarszy w Polsce festiwal filmowy, w którego programie znajdują się tak pokazy filmów, jak i panele dyskusyjne oraz seminaria poświęcone IX muzie, z udziałem publiczności i twórców kina. Trwający od maja cykl imprez pod hasłem „Muzyka u Joannitów”, dedykowany jest amatorom muzyki klasycznej. Z początkiem lipca, Łagów we władanie biorą z kolei miłośnicy jednośladów, którzy zjeżdżają z kraju i zagranicy, by wziąć udział w festiwalu „Rock, Blues & Motocykle”. W ciągu całego roku, szczególnie zaś w okresie letnim, trafić można tutaj na różnego rodzaju koncerty, wystawy oraz imprezy kulturalne i sportowe.

Plan Łagowa i okolic
Wirtualny spacer po Łagowie => "http://lagow.pl/index.php/sample-sites-2/wirtualny-spacer-po-lagowie"

Wiadukt kolejowy w Łagowie

Na wiadukcie

Bramy

Brama Polska (Poznańska) - została połączona z obwarowaniami miejskimi Łagowa i usytuowana na ich południowym odcinku.
Budowlę, murowaną z cegły, wzniesiono w XV w. Jest to budynek dwukondygnacyjny, kryty dachem dwuspadowym z naczółkami. Jego pokrycie stanowi dachówka ceramiczna karpiówka. W XVII i XIX wieku obiekt został częściowo przebudowany. Ceglane elewacje (odsłonięte spod tynków w 1958 r.) przepruwają małe prostokątne okienka, doświetlające pomieszczenia na piętrze i poddaszu użytkowym. Wejście do budynku prowadzi od strony północnej.
Pod koniec XX w. Brama Polska poddana została gruntownemu remontowi. Prace te zostały podporządkowane wymogom konserwatorskim. Zachowana została zabytkowa struktura obiektu (m. in. drewniane stropy belkowe, czy drewniana klatka schodowa).

Bramą Marchijską - (inaczej Niemiecką lub Berlińską) wjeżdża się do Łagowa od strony wschodniej. Jej nazwa oznacza kierunek - pierwotnie prowadziła w kierunku kierunku Marchii Brandenburskiej.
Zbudowana została w XVI wieku. Ma mocniejszą konstrukcję niż Brama Polska. Pierwotnie była jednopietrowa, wyłącznie kamienno-ceglana, w XVII wieku została podwyższona o część szachulcową. Łączy się z kamiennymi murami otaczającymi zamek od zachodu. Obecnie mieszczą się tu pokoje gościnne.

Zamek Joannitów w Łagowie

Zamek Joannitów - położony na wąskim przesmyku między dwoma jeziorami Łagów od dawien dawna pełnił funkcje strategiczne na styku granic Wielkopolski, Pomorza, Brandenburgii i Śląska. W X wieku wraz z Ziemią Lubuską obszar ten należał do Polski, następnie wchodził w skład dzielnicy śląskiej, by w połowie XIII stulecia przejść w ręce margrabiów niemieckich. Pierwsza zachowana wzmianka na temat drewnianego grodu castrum Lagowe pochodzi z roku 1299 i informuje o przekazaniu go w lenno braciom Albertowi oraz Henrykowi von Klepzig, przy czym gród ów znajdować się mógł w miejscu obecnego zamku albo na Sokolej Górze, usytuowanej nad brzegiem jeziora Trześniewskiego. W 1347 obarczony długami margrabia Ludwik oddał w zastaw za 400 grzywien srebra hus Lagowe zakonowi Joannitów, który płacąc 100 grzywien margrabiemu i 300 jego wierzycielowi, Ludwikowi von Bahern, podpisał 3-letnią umowę dzierżawy, zamienioną w 1350 na akt własności z prawem budowy murowanej warowni. Organizatorem nowej komturii, obejmującej poza Łagowem miasto Sulęcin i około dwudziestu wsi, był Herman von Werberg. Komandorię łagowską charakteryzowało silne powiązanie polityczne z panami brandenburskimi, w imieniu margrabiów rycerze zakonni nierzadko sprawowali pieczę nad kupcami konwojując ich na szlaku handlowym prowadzącym z Wielkopolski na ziemie niemieckie. Wkrótce po zasiedleniu Łagowa lub najpóźniej w latach 70-ych XIV wieku rozpoczęli oni murowanie warownego zamku w pierwotnej formie czworoboku muru z potężnym domem mieszkalnym i kwadratową przysadzistą wieżą.

Pomimo położenia w niezwykle trudnym geopolitycznie regionie zamek w całym okresie istnienia oblegany był ledwie jeden raz, w dodatku nieskutecznie - w toku działań wojny trzydziestoletniej miasto zajęły oddziały szwedzkie gen. Lilienhocka i to one w 1640 roku odparły ów nieudany atak nacierających legionów brandenburskich dowodzonych przez płk. Goldackera. Joannici od ponad wieku byli już wtedy zakonem ewangelickim, mogli więc wstępować w związki małżeńskie, co groziło rozpadem znacznych majątków zakonnych. Pierwszym komturem Łagowa, który ożenił się, był Andreas von Schlieben, zmarły w 1571 roku i pochowany w miejscowym kościele (dziś jego duch straszy na zamku). Wbrew niepokojom jednak będący pod protektoratem świeckiej władzy margrabiego silni gospodarczo i militarnie zakonnicy stopniowo rozbudowywali obronną rezydencję, wzmocnili również miasto, otaczając je murami obronnymi. Znaczny rozwój miejscowości przyniosły pierwsze lata XVIII stulecia, gdy komturem został margrabia Christian Ludwik Hohenzollern (1705-35). Z jego inicjatywy zbudowano kościół, sam Łagów natomiast otrzymał duże przywileje miejskie z prawem do pobierania akcyzy i organizacji trzech jarmarków w ciągu roku; wówczas też rozpoczęły się przekształcenia, które w przyszłości miały ze skromnego miasteczka stworzyć atrakcyjny kurort. W 1810 roku za czasów urzędu landgrafa Fryderyka von Hessen-Philippstahl zakon joannitów w Prusach został skasowany na mocy edyktu Fryderyka Wilhelma III, a jego dobra przejęte przez państwo. Siedem lat później król podarował warownię z posiadłością, obejmującą park, ogród zoologiczny i sześć majątków, swojemu adiutantowi i odtąd aż do końca II wojny światowej znajdowała się ona w rękach prywatnych - ostatnim gospodarzem była tutaj rodzina von Puckler. Po wojnie zaniedbaną budowlą administrowało Stowarzyszenie Historyków Sztuki, następnie Towarzystwo Muzyczne im. Wieniawskiego, a po prowadzonym w latach 1966-1971 remoncie - Ośrodek Sportu i Turystyki, który urządził w niej hotel dla turystów dewizowych.

ARCHITEKTURA ZAMKU

Warownia wybudowana została z cegły, na planie zbliżonym do trapezu o wymiarach 33x34 metry. Początkowo jej układ przestrzenny obejmował umiejscowiony w zachodniej części dziedzińca dwupiętrowy dom mieszkalny i wzniesiona na planie kwadratu o boku 8,5 metra, dalej przechodząca w walec wieża flankująca wkomponowaną we wschodnią kurtynę bramę wjazdową. Cztery jej kondygnacje zajmowały: 14-metrowej głębokości loch więzienny, cela straży, strzelnice z latryną oraz osłonięty blankami pokład strzelecko-obserwacyjny. W pałacu oprócz pomieszczeń mieszkalnych od południa znajdował się nakryty sklepieniem krzyżowo-żebrowym trzyprzęsłowy refektarz, a od północy kaplica. W 2. połowie XIV albo w XV stulecia powstał zewnętrzny ceglany obwód o wymiarach 70x70 i wysokości 9 metrów. Mur ten obok funkcji obronnej służył także jako konstrukcja oporowa dla sztucznie usypanego wzniesienia zamkowego. W XVI wieku zbudowano basztę bramną, podwyższono wieżę, a od północy i zachodu obwodu zewnętrznego, pośrodku jego kurtyn wzniesiono dwie półkoliste basteje. Pod koniec stulecia dostawiono skrzydło północne, a w drugiej połowie wieku XVII dom południowy. W XVIII stuleciu rezydencję przebudowano w stylu barokowym.

Przy zamku znajduje się Informacja Turystyczna, przy której są ustawione mapy z różnymi szlakami :)

IT w Łagowie

My idziemy żółtym szlakiem Nordic Walking na "Górę Bukowiec". Szlak nie jest wymagający. Można nawet uznac za spacerowy :) Ruszamy spod Zamku. Początkowo szlak prowadzi chodnikiem ulicami Łagowa, następnie wzdłuż Jeziora Trześniowskiego. Towarzyszy nam przez połowę drogi niebieski szlak Nordic Walking. Przechodzimy obok stadniny koni, a następnie do Góry Bukowiec jest droga brukowa, która prowadzi wśród dorodnych buków, sosen i świerków przechodząc obok rezerwatu "Buczyna Łagowska". Rezerwat ten to blisko 116 ha zbiorowiska lasu bukowego pochodzenia naturalnego. Znajdujące się tam buczyny w wieku 100-150 lat należą do najładniejszych drzewostanów bukowych ziemi lubuskiej. Dalej idąc dochodzimy do "Rozdroża bukowego" kierując się na "Górę Bukowiec". Góra jest najwyższym wzniesieniem na Ziemi Lubuskiej (227m n.p.m) na jej szczycie znajduje się książka wpisowa zdobywców tej góry. Wracamy niestety tą samą trasą.

Na szlaku

Rezerwat przyrody "Buczyna Łagowska"

Rozdroże Bukowiec

Informacja o "Górze Bukowiec" i "Górze Gorajec"

Wiata na szczycie "Góry Bukowiec"

Skrzyneczka - w której znajduje się pamiątkowa pieczątka + książka wpisowa

Pamiątkowy nasz wpis do książki

Znak pomiarowy na szczycie "Góry Bukowiec"
Wracając do Łagowa zatrzymujemy się nad Jeziorem Trześniowskim i robimy ognisko :)

Przygotowanie ogniska

Ognisko + kiełbaski

Na pomoście

Towarzysz ogniska :)
Szlak polecamy i zachęcamy do przejścia nawet z całymi rodzinami, a potem do wspólnego odpoczynku nad jeziorem :)

Trasa naszej wycieczki - "http://www.traseo.pl/trasa/lagow-zoltym-i-niebieskim-szlakiem-nordic-walking-na-gore-bukowiec"
Zapraszamy do pobierania na smartfony i przejścia trasy :)