Blogi ...:::ToP BlOgI:::... Top 100 stron turystycznych .:: Nasze wycieczki - podróże małe i duże :) ::.: kwietnia 2012

Baner

niedziela, 15 kwietnia 2012

2012-04-01 Do sosny "Waligóry"

Hejka! Tym razem wybraliśmy się do Sosny "Waligóry" - ponad 160-letni okaz sosny zwyczajnej. Decyzją wojewody lubuskiego nr 31 z dnia 19 maja 2006 roku drzewo zostało objęte ochroną jako pomnik przyrody.

Może najpierw trochę o naszym celu wycieczki, czyli o "Waligórze" :) Sosna Waligóra – ponad 160-letni okaz sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris) rosnący przy drodze krajowej nr 32 w pobliżu Sulechowa, na terenie leśnictwa Klępsk w obrębie nadleśnictwa Sulechów. Jest jednym ze 102 tego typu obiektów znajdujących się na terenie gminy Sulechów.
Sosna Waligóra jest drugą pod względem grubości pnia sosną w Polsce (najgrubszą jest Sosna Rzepicha). W roku 2002, w ramach konkursu „Najgrubsze drzewo w Polsce”, organizowanego przez Przegląd Leśniczy, została uznana za najgrubszą ze zgłoszonych sosen.

Położenie
Sosna rośnie około 1,5 kilometra na wschód od Sulechowa, przy drodze gruntowej 50 metrów na południe od drogi krajowej nr 32, na terenie leśnictwa Klępsk w obrębie nadleśnictwa Sulechów.
Drzewo znajduje się przy trasie dwóch szlaków turystycznych gminy Sulechów: zielonego szlaku pomników przyrody gminy Sulechów o długości 44 km i czarnego szlaku południowego o długości 10,5 km. Do pomnikowego drzewa prowadzi także leśna ścieżka dydaktyczna „Do Waligóry”.

Charakterystyka
Sosna Waligóra powstała najprawdopodobniej ze zrośnięcia dwóch drzew. Gruby odziomek drzewa rozgałęzia się na wysokości około 2 metrów. Z jednego pnia wyrasta osiem powyginanych konarów, które tworzą rozłożystą koronę. Konary zabezpieczone są stalowymi linami. Sosna Waligóra nazwę zawdzięcza swojemu pokrojowi. Obwód drzewa mierzony przy powierzchni ziemi wynosi 527 cm, pierśnica sosny ma 620 cm, wysokość 23 m, a wiek około 160 lat. Sosna otoczona jest niewielkim, drewnianym ogrodzeniem.
Przez długi czas Sosna Waligóra była uznawana za najgrubszą sosnę w Polsce, jednak z powodu zmiany metodyki pomiarów obecnie zajmuje drugie miejsce, a za najgrubszą sosnę w Polsce uznaje się Sosnę Rzepichę, rosnącą w tym samym nadleśnictwie (drzewo to ma 568 cm obwodu).
Źródło: "www.wikipedia.pl"
Sosna "Waligóra"
No by było na tyle o sośnie... Wycieczkę naszą zaczeliśmy tym razem w Sulechowie. Mala miejscowość położna od Zielonej Góry. Plan jest taki, że do Sosny idziemy zielonym szlakiem a wracamy czarnym. Takie małe kółeczko - 18 km :)
Wchodzimy do Kruszyny - zaraz za Sulechowem

Na zielonym Szlaku
Pierwszy mały odpoczynek 

Przechodzimy przez Rezerwat Radowice

Drugi mały odpoczynek

I jest nasz cel wycieczki - Sosna "Waligóra"
Kolejna wycieczkę zaliczamy udaną. Pogoda dopisała, humor wszyscy mieli również :) To do następnej... Chyba dopiero za 2-3 tyg, ale już trzeba sobie planować... POZDRAWIAMY!!

wtorek, 10 kwietnia 2012

2012-03-18 Czerwiensk - Nietkow (topienie marzanny)

Dzień dobry, cześć i czołem! Witamy wszystkich po świętach :) Tym razem opiszemy swoją wiosenna wycieczkę - "Topienie Marzanny", czyli precz zimo do morza...
Cześć ludzi z naszej wycieczki
Wycieczka była prowadzona przez Przodownika Turystyki Pieszej - Józefa S. Była to wycieczka z PTTK Zielona Góra. Naszą wycieczkę zaczęliśmy w Czerwieńsku i idziemy w kierunku Nietkowa. Tam na moście kolejowym podpaliliśmy i utopiliśmy Marzannkę :)
Odpoczynek i fotka przy małym moście kolejowym w Czerwieńsku
Ania na tle mostu :)
Marzanna

Na moście kolejowym w Nietkowie
My + grupa PTTK Zielona Góra

Maly odpoczynek na torach :P
Po spaleniu marzanny, poszliśmy na małego grila w Nietkowie do Pana Janka. Pan Janek organizuje czasami dla nas takie grile, ogniska... Oczywiście reszta w swoim zakresie, co kto lubi. Ale dla nas to nie jest żaden problem :) Kupujemy zawsze kto co lubi do picia i jedzenia i jest odpoczynek :) 
Przy stole na grilu

Pan Janek - organizuje też spływy kajakowe
Wycieczkę i grilowanie skończyliśmy dopiero po 19.00. Do domu wracaliśmy autobusem PKS z Nietkowa.

poniedziałek, 9 kwietnia 2012

2012-04-08 - 2012-04-09 Życzenia Wielkanocne


Niech zajączek w koszyk wskoczy,
 Mokry dyngus Cie zaskoczy,
 jajko będzie smakowało,
 i brzuch będzie radowało

 Wesołych Świąt Alleluja !

Życza Ania i Grzegorz :)

wtorek, 3 kwietnia 2012

2012-03-04 Przylep- Wysokie - Dobrzęcin - Czerwieńsk - Płoty

Witamy wszystkich po dłuzszej przerwie :) Tym razem wybralismy się w 5 osób więc już było weselej. Trasa była długa (21 km), ale na cały dzień wiec nie czuło się zmeczenia.


Wycieczkę naszą zaczeliśmy w Przylepie na Lotnisku. Tam znajduje się Aeroklub Ziemi Lubuskiej (AZL). Utworzony w  1957 roku na lotnisku w Przylepie koło Zielonej Góry jako jeden z 46 oddziałów Aeroklubu Polskiego. Obecnie jest jednym z najmłodszych a jednocześnie najdynamiczniej rozwijającym się aeroklubem w Polsce.
Aeroklub Ziemi Lubuskiej jest stowarzyszeniem posiadającym osobowość prawną. Wpis do Rejestru Stowarzyszeń nastąpił w dniu 23 stycznia 1993r  w Sądzie Wojewódzkim w Zielonej Górze. Ustalono, że terenem działania Aeroklubu będzie obszar RP, a siedzibą władz - Lotnisko Przylep. Główne cele działalności Aeroklubu to koordynacja i wspieranie działań swoich członków, reprezentowanie interesów wobec władz instytucji krajowych i szeroka działalność gospodarcza oparta na działalności lotniczej.
Na lotnisku Przylep stacjonuje śmigłowiec Lotniczego Pogotowia Ratunkowego - nowoczesny Eurocopter EC135. Lotnictwo sanitarne na Ziemi Lubuskiej ma bardzo bogata tradycję i jest ściśle związane z aeroklubem od pierwszych lat jego istnienia.
Przylep jest również bazą Grupy Akrobacyjnej ŻELAZNY, często występującej podczas pokazów lotniczych w Polsce i za granicą. Zespół korzysta z czerwonych samolotów Zlin 50, Zlin 526AFS oraz Extra 300.
Przy aeroklubie działa Ośrodek Szkolenia Lotniczego, certyfikowany wg europejskich przepisów JAR, posiadający znakomitą kadrę, zajmujący się szkoleniem praktycznym i teoretycznym od licencji samolotów ultralekkich, poprzez samoloty, śmigłowce, sterowce, na licencji pilota liniowego kończąc. 
Elewacja lotniska wynosi 77m n.p.m., do dyspozycji jest droga startowa o długości 880 m ukierunkowana 060 i 240. Murawa lotniska jest w nienagannym stanie co jest efektem całorocznych zabiegów koszenia i wałowania.
Ze względu na stałe oświetlenie krawędzi pasa, możliwe jest wykonywanie operacji startów i lądowań również po zachodzie słońca. Istnieje możliwość zatankowania Avgas 100LL.

W Przylepie na Lotnisku


Przykładowe akrobacje - pokazy "Grupy Żelazny" z Zielonej Góry
Z Przylepu poszliśmy do Łężycy (dawniej niem. Lansitz). Jest to mała miejscowość połozona koło Zielonej Góry. Znajduje sie tam również oczyszczalnia ścieków, która podlega po ZGKiM w Zielonej Górze. Tam zrobilismy chwilę przerwy i poszliśmy dalej. Kierujemy się teraz na Wysokie. Kolejna mała miejscowość koło Zielonej Góry :) W Wyskoich szuakmy soltysa i prosimy potwierdzenie (pieczątki) do "Książeczki Wycieczek Pieszych". Dalej idziemy do Dobrzęcina. Jest to mała miejscowość w której były kiedyś PGRy. Tam robimy sobie już dłużą przerwę na jakieś małe co nieco :)

Kierujemy się do Dobrzęcina
Dobrzęcin
Pałac w Dobrzęcinie
Z Dobrzęcina idziemy polną drogą i potem trochę asfaltem do Czerwieńska. Teraz trochę historii o Czerwieńsku.

Czerwieńsk zawdzięcza swoje istnienie rodzinie von Rothenburg. Rothenburgowie byli znanym w Niemczech rodem, a ich rodzinne powiązania siegały dworu cesarskiego. Założyli oni, nie licząc Czerwieńska, jeszcze sześć miast, które po dziś dzień noszą nazwę Rot(h)enburg. Pięć z nich znajduje się na terenie Niemiec, a jedno w Szwajcarii.
Najstarsze wiadomości o istnieniu Czerwieńska pochodzą z XIII wieku. Jednak geneza miasta wiąże się z zamkiem zbudowanym przez Rothenburgów około 1550 roku. Przy zamku rozwijało się początkowo osadnictwo o charakterze rzemieslniczo - wytwórczym. Prawdziwy rozwój miasta nastapił po wojnie trzydziestoletniej (1616 - 1648), kiedy to zaczęli się tu osiedlać sukiennicy ze Śląska. To właśnie w celu przyciągnięcia kolejnych rzemieślników Krzysztof von Rothenburg postanowił nadać osadzie prawa miejskie. Inicjatywa ta znalazła poparcie elektora brandenburskiego Fryderyka III, który w roku 1690 wydał akt lokacyjny przyznający mieszkańcom Czerwieńska przywileje miejskie.
Zwierzchnictwo terytorialne nad Czerwieńskiem należało od XIII wieku do Brandenburgii. Od 1816 roku administracyjnie włączono miasto do Śląska pod panowanie pruskie. Od 1871 do końca II wojny swiatowej znajdował się w granicach państwa niemieckiego.
Pierwsi polscy osadnicy dotarli do Czerwieńska już w kwietniu 1945 r. Byli to głównie kolejarze z Wielkopolski, którzy przystapili do uruchomienia węzła kolejowego. W zasiedlaniu miasta największy udział mieli jednak przesiedleńcy z Wielkopolski, spora grupę stanowili też repatrianci z Ukrainy (Tarnopol, Monasterzyska) i Litwy oraz pozostałych terenów byłego ZSRR. Miasto stanowiło dość atrakcyjny teren dla osiedlajacej sie ludności z uwagi na niewielkie zniszczenia, dobrą sieć komunikacyjną i bliskość województwa poznańskiego.
Czerwieńsk do 20 listopada 1945 r. zachował prawa miejskie i urząd burmistrza. Przez długie lata był osadą wiejską, w 1957 r. przemianowano go na osadę miejską, a 1 stycznia 1969 r. ponownie uzyskał prawa miejskie. Dbałość o wygląd estetyczny ulic i budynków mieszkalnych zawsze stanowiła dużą troskę naszych mieszkańców. Ten społeczny trud znalazł odzwierciedlenie w konkursie "Mistrza Gospodarności", w którym to miasto uzyskiwało w latach 1957 - 1960 czołowe miejsca. Kolejne miejsca przypadały w konkursach: "Gmina - mistrz gospodarności" - w latach 1977 - 1979 i 1981 oraz "Miasto - mistrz gospodarności" - w latach 1977 - 1979. Połowa lat siedemdziesiątych była okresem wielkiej szansy dla rozwoju miasta, związanej z rozbudową węzła kolejowego. W 1975 r. rozpoczęto tu budowę zaplecza technicznego dla magistralii kolejowej "Sląsk - Porty", zwanej potocznie "Odrzanką".
Przemiany ustrojowe zapoczątkowane 4 czerwca 1989 r. pozwoliły na przeprowadzenie w mieście wielu inwestycji, które odmieniły dotychczasowe oblicze miasta.
Od października 1990 r. wydawany jest w mieście miesięcznik "Czerwieńsk -U nas", który znajduje czytelników na terenie całej gminy i jest organem promulgacyjnym Rady Gminy i Miasta w Czerwieńsku.
Źródło: "www.czerwiensk.pl"



Czerwieńsk na starych zdjęciach - widokówkach (źródło: www.czerwiensk.pl)
Ania, Ola i Arek przy ratuszu i fontannie w Czerwieńsku
W Czerwieńsku mała przerwa na jakieś fotki i idziemy dalej. Dzisiejszą wedrówkę kończymy w Płotach - 2 km od Czerwieńska. Tam czekamy już na autobus PKS i wracamy do Zielonej Góry.