Piatego dnia idziemy na "Grzesia". Dojeżdżamy Busem do miejscowości Witów na "Parking Przy Dolinie Chochołowskiej" i z tamtąd ruszamy na dzisiejszą wędrówkę. Pocżatkowo cały czas idziemy przez "Siwą Polanę" i "Doliną Chochołowską" dochodząc do "Polany Chochołowksiej".
Po ok 2,5-3,0 godzinach dochodzimy do "Polonay Chochołowskiej". Polana ta jest największą polaną po polskiej stronie i jedną z największych w całych Tatrach. Długa na 700 metrów i szeroka nawet na 350 metrów, sprawia imponujące wrażenie. Jest położona na wysokości 1090–1150 m. Polana, tak jak w przeszłości bywało, jest również i teraz wykorzystywana do celów pasterskich. Choć obecnie jest to tylko kulturowy wypas owiec.
Po małym odpoczynku ruszamy do Schroniska na Polanie Chochołowskiej.
Otwarcie schroniska nastąpiło w roku 1932. Pierwotnie był to drewniany budynek na kamiennej podmurówce, który cieszył się ogromną popularnością. Niestety, tak jak i inne tatrzańskie schroniska, uległ on nazistowskiej anihilacji. Obecny budynek powstał z początkiem lat 50 tych i jest największym schroniskiem w naszych Tatrach. Oferuje 121 miejsc noclegowych. Co ciekawe, przy schronisku działa elektrownia wodna, która zapewnia przybytkowi prąd elektryczny.
Po dłuższej przerwie przy Schronisku idziemy na szczyt "Grześ". Jest to jedna z najpopularniejszych tras, które wychodzą obok Schroniska. Dalej można pojść na Wołowiec przez Rakoń.
Szlak na "Grzesia nie należy do najłatwiejszych, ale dla samych widoków warto się przejść :)
I jesteśmy w końcu na "Grzesiu". Na szczycie robimy kilka pamiątkowych fotek i dłuższy odpoczynek :)
Grześ to szczyt w Tatrach Zachodnich o wysokości 1653 m n.p.m., położony w północnej grani Wołowca. Nazwa szczytu pochodzi od góralskiego słowa „grześ” oznaczającego grzędę lub grzbiet. Przez jego grzbiet przebiega granica polsko-słowacka. Stoki Grzesia opadają do trzech dolin: Chochołowskiej (po stronie polskiej) oraz Łatanej i Bobrowieckiej Doliny Orawskiej (po stronie słowackiej). Wierzchołek Grzesia jest obły i porośnięty trawą oraz kosodrzewiną. Występują na nim także sit skucina i bliźniczka psia trawka (które jesienią żółknąc i czerwieniejąc nadają mu piękny kolor). Niegdyś jego stoki były wypasane. Szczyt zbudowany jest z piaskowców kwarcytowych. Od 1992 roku stoi drewniany krzyż upamiętniający konspiracyjne spotkania działaczy polskich i słowackich odbywające się w latach osiemdziesiątych XX wieku.
Wracamy tą samą trasą bo juz jesteśmy trochę zmeczeni. Planowalismy wejść jeszcze na "Wołowiec" przez "Rakoń", ale już chyba nie dali byśmy rady...
Polecamy nawet zrobić samą trasę do Schroniska. Szlak jest spacerowy, który się nadaje do przejścia nawet z małymi dziećmi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz