Tym razem chcemy Was zachęcić do przejścia zielonym szlakiem z Pliszki PKP przez Jezioro Wielickie do Gądkowa Wielkiego. Szlak mierzy ok 15,0 km długości. Jego najatrakcyjniejszym miejscem jest końcowy przystanek – wieś Gądków Wielki. Znajdują się w niej bowiem plebania i kościół z XIX wieku.
Szlak zapoznaje z atrakcjami okolic Gądkowa Wielkiego.
- 0,0 km: Pliszka stacja PKP, idziemy stąd wspólnie ze szlakiem niebieskim drogą wzdłuż torów.
- 1,7 km: most kolejowy nad rz. Pliszką, szlak skręca w lewo (niebieski w prawo). Przecinamy tory kolejowe; idziemy drogą wzdłuż rzeki.
- 3,4 km: skrzyżowanie: dalej prosto droga prowadzi do Gądkowa, nasz szlak skręca w lewo. Wśród podmokłych terenów obchodzimy od południa Jezioro Wielickie. (Kamień "Gądkowska" - droga pożarowa nr 6)
- 6,8 km: Stary Młyn; mostem przekraczamy rzekę Pliszkę przy zachodniej zatoczce jeziora. Obchodzimy kolejną zatokę jeziora, po 1,8 km skręcamy z głównej w prawo, by po kolejnych 700 m dotrzeć w pobliże pola biwakowego (stąd w prawo wiedzie droga na półwysep, gdzie można odszukać ślady grodziska). Szlak skręca jednak w lewo.
- 12,9 km: Gądków Wielki; duża wieś z XIII w. przejściowo w posiadaniu joannitów, potem rodów szlacheckich. We wsi plebania i kuźnia z XIX w.
- 15,0 km: Gądków - stacja PKP.
Pliszka (niem. Pleiskehammer) – osada śródleśna w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Bytnica. Leży nad rzeką o tej samej nazwie. W pewnym oddaleniu od części zabudowanej znajduje się przystanek kolejowy Pliszka.
W XVI w. istniała tutaj najstarsza na Dolnym Śląsku huta żelaza, która uległa rozbudowie w XVIII w., a ostatecznie przekształciła się w fabrykę narzędzi rolniczych (XIX w.). Zachowane resztki murów huty wzniesiono z bloczków ze szlaki wielkopiecowej o niebieskozielonej barwie.
Gądków Wielki stanowił niegdyś własność zakonu templariuszy, którzy w XIII w. utworzyli tu parafię. Od 1350 r. część wsi była własnością Zakonu Rycerskiego Joannitów, a w XV w. przeszła we władanie rodu von Lessov. Mimo iż najwcześniej polskość zanikała na tych obszarach, które najdłużej znajdowały się w ramach państwa brandenbursko-pruskiego, a więc Nowej Marchii w Ziemi Torzymskiej, to i tu można odszukać bardzo późne ślady polskości. Wedle autorów niemieckich w wielu wsiach Ziemi Torzymskiej posługiwano się językiem polskim w XVIIw. w kościele, w użyciu codziennym jeszcze później. Chodzi tu zapewne o wsie położone przede wszystkim nad Pliszką m.in. Gądków Wielki i wsie położone dalej wzdłuż Odry, aż do Słubic. W Gądkowie Wielkim istniał kościół, który spłonął pod koniec XIXw. W 1911 r. zakończono budowę nowego kościoła na miejscu starego. Kościół w Gądkowie Wielkim do pojawienia się ludności napływowej ze wschodu był wyznania protestanckiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz