Blogi ...:::ToP BlOgI:::... Top 100 stron turystycznych .:: Nasze wycieczki - podróże małe i duże :) ::.: października 2014

Baner

niedziela, 19 października 2014

2014-07-29 Lipno - Tarnawa Krośnieńska - Lipno

Cztery dni po Skalnym Mieście w Czechach wybraliśmy się na pieszą wycieczkę... Koleżanka zapytała czy pójdziemy z nią na obejście trasy?? Będzie jej zawsze weselej, niż by miała sama iść. Zgodzilśmy się! Tym bardziej, że wiedzieliśmy, że nie możemy iść w tą niedziele co będzie prowadzić...

Na trasę wyruszamy z Lipna (gm. Świdnica) i lasem idziemy do Tarnawy Krośnieńskiej na Bóbr :) Tam odpoczywamy, kapiąc się w rzecze i robiąc małego grila. Wracamy tą samą trasą...


LIPNO:
Materiały źródłowe dotyczące dziejów tej niewielkiej, położonej na uboczu wioski, są bardzo skąpe. Tak, jakby zagubione wśród sosnowych lasów Lipno – niegdyś na odległym krańcu powiatu krośnieńskiego, dzisiaj w granicy gmina Świdnica – egzystowało również na peryferiach historii.

Lipno jest wsią typu wielodrożnicy. Za czasów niemieckich istniał tu majątek z dworem i parkiem dworskim, kuźnią, dwie rzeźnie, dwie karczmy, młyn, szkoła. Pierwszy kościół w Lipnie wzniesiony został w 1667 roku, staraniem ówczesnych właścicieli wsi rodziny von Grünberg. Do tej świątyni w 1719 roku Johann Fabian von Grünberg ufundował zachowany do dnia dzisiejszego dzwon. Nie jest znana forma architektoniczna ani też losy tej budowli.

W latach 1841 – 1842 wzniesiono od podstaw obecny kościół, jako zbiór ewangelicki o konstrukcji ryglowej. W 1847 roku uposażono go w tzw. Ołtarz - Ambonę, którego klasycystyczna forma z niewielkimi przeróbkami czytelna jest do dnia dzisiejszego. Być może z wcześniejszego kościoła pochodziły odnotowane na wyposażeniu "Chrzcielnica z 1775 roku; barokowe organy bogato zdobione; rokokowe krzesło; kilka obrazów, z których najstarszy datowano na 1673 rok."

Ponadto w świątyni znajdowały się kielichy mszalne, w tym jeden srebrny z XVI wieku i cztery kielichy cynowe datowane na lata 1652, 1669 i XVIII wiek. O ile pod względem formy architektonicznej zabytek ten nie wyróżnia się spośród innych tego typu realizacji, to wnętrze może zachwycić, przede wszystkim swoją prostotą i autentyzmem. Przechodząc próg świątyni natrafimy na drewniane podłogi deskowe naruszone wprawdzie zębem czasu, lecz jakie już rzadkie w naszych kościołach. Podłogi uzupełniono posadzką ceramiczną wyłożoną w przejściach. Jest ona dwubarwna, komponowana w układzie rombowym z zachowanym przed wejściem głównym motywem ornamentalnym. Wnętrze nakrywa drewniany strop belkowy, przechodzący nad chórem organowym w pozorne sklepienie kolebkowe, wykonane z desek. Z trzech stron obiegają kościół drewniane empory wsparte na masywnych słupach. Skromny klasycystyczny ołtarz z umieszczonym w nim obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem jest pozostałością dawnego Ołtarza – Ambony. Zdobi go tzw. marmoryzacja – naśladownictwo żyłkowań marmuru na mniej szlachetnym materiale, w tonacji kolorystycznej zieleni i brązów. Dopełnieniem tego skromnego lecz cennego ze względu na swój oryginalny charakter wnętrza są drewniane ławy. Niepodważalną wartością każdego zabytku jest jego autentyzm i to odnajdujemy w lipieńskiej świątyni.

Na przeciwko kościoła, po drugiej stronie drogi, stała późnobarokowa szachulcowa plebania, rozebrana w latach 60-tych, kiedy popadła w ruinę. Wcześniej krótko po wojnie, zlikwidowany został budynek dworski. W dawnych zabudowaniach gospodarczych majątku Kazimierz Filiński urządził niewielką stadninę i prowadzi gospodarstwo agroturystyczne.

Na skraju XIX – wiecznego dworskiego parku zachowały się tylko relikty sklepionych pomieszczeń piwnicznych i ceglano – kamienne filary bramy wjazdowej do majątku. Obejmował on grunty rolne i lasy o powierzchni 539 ha. W parku rosną okazałe dęby, lipy i robinie akacjowe, a także ozdobne drzewa iglaste. Parkowy kompleks przecinają zacienione aleje. Podobno niegdyś znajdowały się przy nich drewniane altany, obrośnięte jaśminami.

Można by powiedzieć, że Lipno położone jest na "końcu świata". Jednakże to, co może stanowić utrapienie dla mieszkańców, jest jednocześnie ucieczką od codziennego pośpiechu dla spragnionych spokoju i wytchnienia.

Źródło:
Publikacje Stowarzyszenia Przyjaciół Gminy Świdnicy
www.swidnica.zgora.pl


TARNAWA KOŚNIEŃSKA:
Wieś założona w XIII w., owalnica, wzmiankowana w źródłach w 1305 r. jako Tarnava, w 1555 roku jak Torno, Tornaw, Tornow. Historyczny układ wsi zachowany do dnia dzisiejszego. Wieś o zabudowie zwartej, otwartej z przełomu XIX – XX w.

Jedną z atrakcji turystycznych wsi jest kościół fil. , barokowy, zbudowany w latach 1712 – 1713 przez mistrza murarskiego Daniela Lichta z Krosna. Kościół jest murowany, założony na planie ośmioboku, z półkolistą apsydą od wschodu. Wnętrze koliste, nakryte sklepieniem kopulastym z lunetami. Dach mansardowy z latarnią. Przy kościele niegdyś funkcjonował cmentarz ewangelicki.

Źródło:
http://ziemialubuska.pl

Poniżej kilka zdjęć z wycieczki...

Kościół MB Częstochowskiej w Lipnie

Kościół MB Częstochowskiej w Lipnie

Mały odpoczynek na drodze pożarowej nr 9

Parking leśny przy drodze między Lubiatowem a Bogaczowem - nr drogi 288

Komu trochę drewna do kominka?? :)

Ciąg dalszy drogi pożarowej nr 9

Nazwy dróg pożarowych

Drugi mały odpoczynek

I dotarliśmy do Tarnawy

.Kościół w Tarnawie pw. Najświetszego Serca Pana Jezusa

Rzeka Bóbr w Tarnawie

Rzeka Bóbr w Tarnawie

Nad rzeką

Nad rzeką

Nad rzeką

Biesiada :)

Przystanek PKS w Lipnie

poniedziałek, 13 października 2014

2014-07-25 Skalne miasto w Czechach

Witamy wszystkich po dłuższej przerwie :) Trochę nas tu nie było, ale jakoś nie było czasu żeby się zebrać na pisanie :) Ale teraz postaramy nadrobić i opisać kilka naszych wycieczek :) Zapraszamy więc do czytania i komentowania...

Pod koniec lipca wybraliśmy się do Skalnego Miasta... Udało nam się zabrać jeszcze jedno małżeństwo :) Do Skalnego Miasta już nie raz chcieliśmy jechać z wycieczką, ale jakoś się nie udało. Tym razem zebraliśmy się sami i pojechaliśmy...

Skalne miasto, labirynt skalny – zespół skalnych form ukształtowania powierzchni Ziemi: skałek, ambon, baszt czy grzybów skalnych itp., skupionych w pobliżu siebie i oddzielonych wąskimi rozpadlinami.

Powstawanie miasta skalnego jest efektem erozji terenu, następującego szczególnie wzdłuż sieci spękań, charakterystycznej zwłaszcza dla poziomo uwarstwionych skał osadowych, głownie piaskowców, czasem zlepieńców. Czynnikami wpływającymi na degradację są: spękania skalne, obecność plastycznego podłoża powodująca osiadanie lub wyciskanie skał, wietrzenie mechaniczne, usuwanie zwietrzeliny przez wiatr lub wody deszczowe itp.

Najbardziej znane przykłady w Polsce to: Błędne Skały, Szczeliniec w Górach Stołowych; Skamieniałe Miasto na Pogórzu Ciężkowickim, Starościńskie Skały w Rudawach Janowickich i inne.

W Czechach jednym ze słynniejszych skalnych miast są Teplice nad Metują i Adrszpach :)

Pierwsze skalne miasto, które odwiedziliśmy było Teplice nad Metują.


Około dwóch kilometrów od miasta Teplice nad Metują znajdują się Skały Teplickie. Skalna Obfitują w liczne, unikalne formy skalne, takie jak Skalna Korona (symbol skał teplickich), Wykałaczka Karkonosza, Wierza Strażnicza, Topór Rzeźniczy i wiele innych, na niektórych ścianach zobaczycie wspinaczy. Ponadto w głębokim kanionie Sybiru mnóstwo jest zielonych kobierców paproci i mchów oraz innych zjawisk przyrodniczych.
Trasa zwiedzania mierzy 6 km i można ją pokonać w ciągu 2-3 godzin. Kolor szlaku - niebieski. Chodzą i zwiedzając o każdej ciekawej skałce jesteśmy informowani przez tabliczki informacyjne, na której znajduje się jej nazwa.

Zapraszamy do oglądnięcia zdjęć z pierwszego miasta:


Do pokonania mamy 300 schodów na górę :)

Ania, Ola i Łukasz dzielnie się wdrapują

Mały odpoczynek po 2/3 drogi na górę

Na punkcie widokowym - Niestety po zamku zniknął niemal ślad to jednak trud
włożony w wejście na sam szczyt zaprocentował nam wspaniałymi widokami na okolice

No to teraz trzeba zejść na dół

Skalna brama


Mały odpoczynek na herbatkę

Każdy musi mieć swoje fotki




Kapliczka szczęścia

Więcej polskich groszówek, niż czeskich koron :)









A teraz jeszcze kilka ciekawych form skalnych przypominających różne postacie, zwierzęta itp...













Okey! Jesteśmy w drugim Skalnym Mieście - Adrszpach


Skalne Miasto Adrszpach znajduje się w północno-zachodniej części masywu, w pobliżu wsi Adrszpach. Są to unikalne bloki piaskowcowe powstałe, podobnie jak pasmo Gór Stołowych w wyniku nierównej odporności skał na wietrzenie, które wymodelowała woda, mróz i wiatr.

Jednolita płyta piaskowca została podzielone licznymi kanionami, dolinami i szczelinami na szereg fragmentów. Całość porośnięta jest lasem z licznymi gatunkami górskiej i podgórskiej fauny i flory. Na terenie Adrszpaskich skał znajdują się dwa górskie jeziorka na różnych poziomach, przez które przepływa rzeka Metuje tworząc dwa wodospady.

Między labiryntami form skalnych przebiega płatna trasa turystyczna nie wymagająca żadnej wprawy przy chodzeniu po górach, składająca się z wygodnych schodków, poręczy, drabin i miejscami sztucznie wybudowanych chodników i platform. Wychodzenia poza tę trasę jest dozwolone wyłącznie dla osób posiadających specjalne zezwolenie (pracowników rezerwatu, naukowców i wspinaczy).

Wiele skał posiada własną nazwę jak: Głowa cukru, Kochankowie czy Starosta i Starościna itd. Obszar został objęty rezerwatem przyrody. Jest bardzo cenny nie tylko ze względów geologicznych i geomorfologicznych, lecz także pod względem różnorodności fauny i roślinności. Zidentyfikowano tu 238 pierwotnych gatunków roślin, na przykład rojownik bagnisty, modrzyk górski, wietlica alpejska, fiołek dwukwiatowy.

Poniżej zapraszamy do oglądania zdjęć z drugiego miasta...